Menukar 'negara politik' kepada 'negara perniagaan'
SAYA telah dijemput untuk memberi syarahan sempena hari kemerdekaan kepada para mahasiswa dalam satu dewan yang agak besar. Panjang juga syarahan saya, selain daripada mengingat kembali hal-hal sejarah, saya kemukakan bagaimana Malaysia boleh keluar daripada kemelut dalaman dan persaingan antarabangsa semasa bagi menjamin kemerdekaannya berterusan.
Sudah berbulan-bulan media menyiarkan kontroversi di Amerika Syarikat (AS) tentang pembinaan Pusat Islam Park51, beberapa blok daripada Ground Zero, tempat terjadinya peristiwa 11 September dan berbulan juga, malah bertahun, pula masyarakat Amerika mendesak kerajaan supaya Republik Rakyat China dikenakan hukuman ekonomi kerana pada mereka China menipulasikan Renminbi dalam urus niaga dengan AS sehingga kuasa besar dunia itu mengalami defisit dagangan yang amat teruk.
Kedua-dua gerakan, Park51 dan Reminbi mendesak kerajaan AS supaya membuat keputusan yang tegas. Namun, dalam kedua-dua desakan kerajaan menjadi goyang.
Dalam kes Park51, kerajaan yang diwakili oleh Barack Obama dan Bloomberg pada mulanya seperti dengan kuat menyokong pembinaan pusat itu tetapi kemudiannya goyang untuk membatalkan sokongan. Berbanding dengan kes Renminbi, kerajaan AS seperti kuat menyokong gerakan untuk menghukum China kemudiannya membatalkan penyiasatan terhadap tindakan-tindakan manipulasi China.
Keputusannya berbeza tetapi yang tersembunyi mungkin sama sahaja iaitu isu ekonomi perniagaan. Kepentingan perniagaan dengan peniaga dan negara Islam dalam kes Park51 tidak membimbangkan AS berbanding kepentingan perniagaan dengan China.
Peniaga-peniaga Islam dan kekuatan ekonomi negara Islam di seluruh dunia telah berada dalam kawalan AS berbanding China. Laporan Setiausaha Perbendaharaan Amerika Syarikat, Tim Geithner akhirnya menggugurkan label currency manipulator dalam laporan mengenai China yang telah tertangguh-tangguh penyiarannya.
China disyaki memanipulasikan pelbagai perkara mengenai perangkaan ekonomi dan kewangan mereka sehingga perangkaan semasa menunjukkan Jepun masih berada pada kedudukan kedua ekonomi terbesar dunia sedangkan petunjuk-petunjuk nyata tetapi tidak rasmi memperlihatkan China beberapa tahun yang lalu telah mendahului Jepun sebagai ekonomi kedua terbesar dunia, setelah mengambil kira peratusan pertumbuhan ekonomi berterusan China setiap tahun.
Saya juga mengajak pembaca memikirkan mengapa Jepun, penjajah sebelum kalah Perang Dunia Kedua tiba-tiba muncul semula dengan pantas sebagai penjajah ekonomi? Walaupun orang biasa mahupun pemimpin Malaysia akan memberi jawapan yang bersifat mengagungkan kerja kuat dan kerajinan Jepun, jarang yang melihat ekonomi Jepun juga bukan dicipta semata-mata oleh orang Jepun.
Amerika Syarikat dan Tentera Berikat menjamin keselamatan Jepun dan dengan itu Jepun tidak perlu berbelanja untuk pertahanan dan ketenteraan. Mereka menumpu kepada pembinaan ekonomi yang kemudiannya bangkit pada kadar kelajuan masa yang sangat ajaib.
Sebaliknya, saya melihat Jepun dicipta bagi mengepung Republik Rakyat China (Komunis) pada zaman itu walaupun Hong Kong masih dimiliki Britain. Adakah Taiwan juga maju sendiri, atau Taiwan juga adalah rantaian kepungan benua China?
Adakah Korea Selatan juga maju semata-mata kerana belajar daripada Malaysia satu slogan yang berbunyi 'sesuatu kaum itu tidak akan berubah nasibnya jika mereka tidak mengubah nasib mereka sendiri' selain dari semangat 'saemaul undong'?
Soalnya, adakah Korea Selatan yang rajin akan bangkit dengan kecepatan kilat jika tidak dicipta memenuhi rangkaian kepungan itu selain bekerja untuk menyemak masalah kecil Korea Utara yang cenderung kepada blok yang lain?
Dalam kerangka yang sama, bolehlah dilihat mengapa di selatan India dahulu ada Ceylon (Sri Lanka) dan India kemudiannya dibenarkan dibahagi dua yang memunculkan Pakistan, yang kemudian melahirkan pula Bangladesh.
Ajaib sungguh Afghanistan boleh bertahan melawan teknologi Rusia hanya berbekalkan semangat jihad. Demikian juga bagaimana jauh di selatan Afrika ada Afrika Selatan dan di Tenggara Asia juga ada negara yang dicipta yang mampu menukar nama rambutan Malaysia dengan jenama yang lebih bernilai komersil.
Berkecaikah Kesatuan Soviet akibat serangan ideologi atau serangan ekonomi? Kelihatan seperti semuanya mempunyai kepentingan yang akan menghalalkan dosa demokrasi termasuk pelanggaran prinsip keadilan perdagangan bebas demi kepentingan ekonomi yang lebih besar.
Demikianlah merenung negara saya yang merdeka ini. Bolehkah kemerdekaannya terus dipertahankan? Bolehkah pemimpin-pemimpin negara saya membuat keputusan mengenai hal dalam negara dan hubungan dengan luar negara, baik dengan jiran yang dekat mahu pun yang jauh, tanpa ragu, teragak-agak dan goyang?
Atau atas alasan diplomatik membuat keputusan-keputusan seperti buying time dengan harapan sesuatu yang menguntungkan akan lahir jua oleh peredaran masa? Dalam konteks negara kecil dan berpenduduk hanya lebih sedikit 26 juta sahaja, bolehkah Malaysia mengambil pendekatan membeli masa dan mengharap matahari akan bersinar jua selepas awan mendung pergi sendiri?
Atau, bolehkah pemimpin Malaysia membuat keputusan proaktif dan pantas sekarang juga tanpa bertangguh menukar model pengurusan negara, misalnya menukar Malaysia daripada kekal sebagai sebuah negara politik kepada Business State.
Malaysia sebagai sebuah negara perniagaan mengalihkan kepentingannya daripada persaingan politik dalam negara dan luar negara kepada kolaborasi perniagaan. Jika dalam negara satu sektor komuniti mendesak supaya syarikat milik kerajaan (GLC) dibuka kepada semua, mengapa tidak demi menjadi sebuah negara perniagaan tuntutan itu ditunaikan sahaja.
Jika tahun 1955 mengasaskan perkongsian kuasa politik, biarlah tahun 2010 menyaksikan perkongsian ekonomi melalui GLC yang dibuka kepada semua kaum.
Jika 1955, pengorbanan satu etnik mengongsikan kuasa politik diberi pampasan dengan mencatat keistimewaan tertentu kepada etnik itu dalam Perlembagaan negara maka bolehlah juga sebagai pampasan kepada pembukaan GLC kepada semua etnik, semua perniagaan termasuk persendirian, kecil atau besar, yang dimonopoli oleh etnik tertentu dibuka kepada semua perwakilan etnik.
Kewajipan itu hendaklah juga berupa catatan dalam Perlembagaan negara sebagai kontrak sosial ciptaan generasi masa kini. Malaysia sebagai 'negara politik' akan kekal sempadannya tidak boleh bertambah "Dari Perlis Sampailah ke Sabah" tetapi Malaysia sebagai 'negara perniagaan' akan memperluaskan sempadannya ke seluruh dunia tanpa batas dan tanpa peperangan.
Semua pertimbangan diplomasi politik akan beralih kepada semata-mata pertimbangan penggabungan atau pengambil alihan (merger and acquisition) berbanding penjajahan oleh negara politik yang natijahnya peperangan.
Motif perniagaan ialah memperbesarkan keuntungan dan memperbesarkan perniagaan sedangkan motif politik ialah membahagi-bahagikan apa yang ada.
Persengketaan etnik dalam negara selalu berkaitan dengan soal agihan tetapi motif keuntungan dan memperbesarkan perniagaan akan selalu menjadi motif penyatuan pemegang-pemegang sahamnya.
Sambil membelek-belek rencana Badan Penyiaran British (BBC) mengenai Park51 dan Manipulasi Renminbi, saya menghayalkan bahawa Perdana Menteri Malaysia nanti pening berfikir memperbesar dan memperluaskan pelanggan dan ROI (pulangan pelaburan) bukan pening mengagihkan kain singkat keistimewaan etnik yang sentiasa ditagih-tagih untuk diagih.
Perdana Menteri akan selalu berada di negara jiran, jauh dan dekat, bukan sebagai Ketua Negara tetapi sebagai Ketua Eksekutif Syarikat Induk Malaysian Inc. Pemimpin-pemimpin Malaysia bukan lagi dari kalangan mereka yang sangat pandai berpolitik intra dan antara parti, tetapi yang pandai mengurus perniagaan pada peringkat dunia.
Pengeluar sawit Malaysia tidak lagi perlu bimbang kejatuhan harga kerana permainan peniaga soya AS kerana peniagaan soya negara itu juga nanti dimiliki Malaysia yang juga memiliki perniagaan sawit melalui merger dan acquisition. Semua etnik nanti akan menyokong keputusan-keputusan strategik pengurusan negara kerana mereka semua adalah pemegang-pemegang sahamnya. Fitrah mereka sama: semuanya mahukan keuntungan.
Tan Sri Dr. Nordin Kardi ialah Profesor di Kolej Sastera dan Sains, Universiti Utara Malaysia
No comments:
Post a Comment